‘Niels Holgersson's wonderbare reis’ door Selma Lagerlöf (1858-1940) is een tijdloos avontuur dat de lezer meeneemt op een magische reis door Zweden. Dit meesterwerk vertelt het verhaal van een jonge, ongehoorzame jongen, Niels, die door een kabouter wordt verkleind tot duimhoogte en op de rug van een gans een ongelooflijke reis door het land maakt. Terwijl hij over adembenemende landschappen zweeft, van de zuidelijke vlaktes tot de ijzige bergen in het noorden, ontmoet Niels allerlei dieren en leert hij belangrijke levenslessies die zijn kijk op de wereld voorgoed veranderen. Selma Lagerlöf, de eerste vrouw die de Nobelprijs voor Literatuur ontving, schreef dit boek oorspronkelijk als een leesboek voor de geografielessen op Zweedse scholen. Met haar levendige beschrijvingen van de Zweedse natuur en cultuur heeft Lagerlöf niet alleen een educatief boek geschreven, maar ook een werk dat de fantasie prikkelt en de lezer meeneemt op een reis vol wonderen en ontdekkingen. Haar vermogen om complexe thema's zoals vergeving, respect voor de natuur en de transformatieve kracht van liefde en begrip, op een toegankelijke manier te verkennen, heeft ervoor gezorgd dat dit boek generaties lang geliefd blijft. Als klassieker in de wereldliteratuur staat ‘Niels Holgersson's wonderbare reis’ symbool voor de reis van zelfontdekking en de essentiële verbinding tussen mens en natuur. Dit boek, rijk aan folklore, mythologie en de diepe waardering voor het landschap, blijft een inspiratiebron voor zowel jong als oud. Lagerlöf's meesterlijke vertelkunst en haar diepe humanisme maken van ‘Niels Holgersson's wonderbare reis’ een onvergetelijk avontuur dat nog vele generaties zal betoveren. Dit is niet alleen een boek om te lezen; het is een ervaring om te koesteren, een uitnodiging om de wereld met nieuwe ogen te zien en een herinnering aan de wonderen die ons omringen.

Charles Robert Darwin (Shrewsbury (Shropshire), 12 februari 1809 - Downe (Kent), 19 april 1882) was een Engels autodidact op het gebied van natuurlijke histo-rie, biologie en geologie. Darwin ontleent zijn roem aan zijn theorie dat evolutie van soorten wordt gedreven door natuurlijke selectie. Het bestaan van evolutie werd nog tijdens zijn leven binnen een groot deel van de wetenschappelijke gemeenschap geaccepteerd. De acceptatie van natuurlijke selectie als aandrijvend mechanisme liet langer op zich wachten en is tegenwoordig onomstreden. Darwin werd gelovig opgevoed en opgeleid volgens de filosofie van de in die tijd in Engeland gangbare natuurlijke theologie, die religie en weten-schap verenigde. Dankzij de waarnemingen en ontdekkingen die hij in de loop van zijn leven deed ging hij echter steeds meer twijfelen over zowel de gangbare ideeën over soortvorming als zijn persoonlijke geloof. Tijdens een onderzoeks-reis met het schip de Beagle (1831-1836) bezocht Darwin Zuid-Amerika, Australië, het zuiden van Afrika en diverse eilandengroepen in de Grote en Indische Oceaan. Op al deze plekken bestudeerde hij de plaatselijke dieren, planten, fossielen en geologie. Een groot deel van zijn verdere leven was gewijd aan het onderzoeken en classificeren van de op zijn reis verzamelde voorwerpen en het was onder andere dankzij dit onderzoek dat hij op zijn theorie over het ontstaan van soorten kwam. Darwins werk zorgde voor een revolutie binnen de wetenschap, maar had ook invloed op maatschappij, filosofie en religie. De acceptatie van evolutie zette de mens neer als een diersoort, onderdeel van de natuur, in plaats van een boven de natuur staande levensvorm. Samen met de erfelijkheidsleer van Mendel vormt Darwins evolutietheorie tegenwoordig de basis van alle biologische kennis.

Jules Verne is vooral bekend als de schrijver die de toe-komst voorspelde. Hij beschreef in zijn boeken veel zaken die destijds als fantasie werden beschouwd, maar later in een indrukwekkend aantal gevallen werkelijkheid werden. Hij voorzag onder andere de langeafstandsreizen in luchtballonnen en de tochten van onderzeeboten onder het poolijs. Zijn gave om deze voorspellingen te doen berustte echter niet alleen op fantasie. Hij was zeer intelligent, was zeer goed op de hoogte van de technische ontwikkelingen van zijn tijd, deed degelijk onderzoek en paste wetenschappelijke logica toe. Veel van Verne’s romans kunnen worden beschouwd als populairwetenschappelijke aardrijkskunde of natuurkunde verpakt in een spannend avontuur en bevatten dus een educatief element. Na succesvol te zijn afgevuurd uit de enorme Columbiad, vliegt een kogel-vormig projectiel met aan boord Barbicane, Nicholl en Michel Arden en twee honden recht op de maan af. De reis zal vijf dagen gaan duren. Onderweg passeert de groep een kleine meteoriet die gegrepen is door de zwaartekracht van de aarde en nu een soort tweede maan geworden is. Een van de honden, Wachter, overleeft de start niet en zijn kadaver wordt overboord gegooid. De astronauten ontdekken dat de zwaartekracht van de nieuwe maan het projectiel uit zijn baan heeft gebracht, waardoor ze niet op de maan zullen belanden maar in een baan eromheen. De heren besluiten er het beste van te maken en tijdens de cirkel om de maan zo veel mogelijk geografische observaties te doen. Door een ongelukje met de zuurstoftoevoer vallen ze ten prooi aan zuurstofvergiftiging waardoor ze zich als dronkaards gedragen tot de zuurstoftoevoer weer genormaliseerd is…. Of Verne het nu helemaal bij het rechte eind had valt met de huidige kennis zeer te betwijfelen, maar het blijft een knap staaltje een dergelijk verhaal te schrijven in een tijd waarin er geen PC’s, iPad’s of Tablets waren.

Alle boeken van de legendarische cultheld Tijl Uilenspiegel in één bundel! De legende en de heldhaftige, vrolijke en roemrijke avonturen van Uilenspiegel en Lamme Goedzak in het land van Vlaanderen en elders is een historische roman uit 1867 van Charles De Coster. De figuur van Tijl Uilenspiegel komt in veel middeleeuwse verhalen voor. De Coster geeft hem een heldhaftig karakter. Hij wordt een Vlaamse vrijheidsheld die vecht tegen de kerkelijke en de Spaanse heerschappij. Onder de grollen is hij uit op wraak tegen de machthebbers die de kleine man onderdrukken en kapot maken. De Legende van Uilenspiegel is verdeeld in vijf boeken. Boek I, 1527-1559, onder keizer Karel V, vanaf de geboorte van Filips II van Spanje Boek II, 1559-1567, onder Margaretha van Parma Boek III, 1567-1571, onder de hertog van Alva, begin van de Nederlandse Opstand Boek IV, 1571-1573, verder onder Alva Boek V, 1573-1584, met de Unie van Brussel (1576), de Unie van Utrecht (1579), de afzetting van de koning (1581) tot aan de moord op Willem van Oranje.

Louis Marie Anne Couperus (1863-1923. Zijn virtuoze taalgebruik, zijn veelzijdigheid, levenswijsheid en psychologisch inzicht hebben onze literatuur verrijkt met een aantal werken, die zoveel in zich hebben, dat het verglijden van de tijd hen niet heeft kunnen aantasten. In zijn werk is duidelijk onderscheid te maken tussen drie groepen van min of meer bij elkaar horende werken: psychologisch-realistische romans, historische romans en een grote verzameling journalistiek werk. Extase, met de veelzeggende ondertitel: een boek van geluk, verscheen voor het eerst in 1892, het jaar waarin Couperus trouwde met zijn nicht Elisabeth Baud. Het boek is opgedragen aan het Geluk en het Leed tezamen. Extase werd destijds met groot enthousiasme ontvangen. Lodewijk van Deyssel noemde het ronduit subliem. In het boek tracht Couperus een beeld te geven van wat zich in de menselijke ziel kan afspelen: tegenover een goddelijke kracht staat een dierlijke, instinctieve drift. Ongetwijfeld is Extase een van de grootste romans van Couperus.

In de Decamerone laat Boccaccio de lotgevallen van de mens door twee krachten bepalen: de natuur en het noodlot. De natuur staat voor de menselijke eigenschappen en de eigen menselijke wil, terwijl het noodlot in de vorm van dame Fortuna model staat voor de godheid die alles bepaald. God in het middelpunt van alle gebeuren is duidelijk de middeleeuwse opvatting, de mens die centraal staat is de humanistische opvatting. In de honderd novellen die Boccaccio vertelt is het nu de ene dan de andere kracht die de bovenhand neemt, men kan dus geredelijk aannemen dat Boccaccio op de grens van twee tijdperken schreef. Ook de hoofse motieven die zeer sterk aanwezig zijn, zelfs bepalend zijn in sommige vertellingen wijzen naar de middeleeuwen. Bij de onderzoekers van het werk van Boccaccio treft men deze twee strekkingen aan, sommigen zien in hem de humanist, terwijl anderen hem duidelijk in de middeleeuwen plaatsen. Honderd novellen in een raamvertelling. De verhalen worden gebracht door tien jongelui die Florence ontvlucht zijn tijdens de pestepidemie van 1348

In dit boekje worden de legenden van de Goden van het oude Egypte verteld, legenden die in omloop waren gedurende de ‘morgen van de wereld’ en die, gebeiteld in steen en geschreven op papyrusvellen, tot nu toe bewaard zijn gebleven. Dit boekje is bestemd om de belangstelling van het beschaafde publiek op te wekken voor de godsdienst en de beschaving van het oude Egypte. Ofschoon het boekje bestemd is voor de leek, zijn er aan het eind aantekeningen voor de meer wetenschappelijke lezer gegeven. In deze aantekeningen wordt de oorsprong van de legende vermeld, het boek of de boeken, waarin het origineel gevonden kan worden en het boek, dat door de een of anderen grote geleerde uit de tegenwoordige tijd vertaald is in een der moderne talen. Er zijn andere vertalingen in menigte, die men zien kan in de bibliotheken van specialisten; vele van deze zijn echter alleen van nut voor degenen die de Egyptische taal en letterkunde bestuderen.

Crusoe vertrekt vanaf Queen's Dock in Hull op een zeereis in september 1651, tegen de wil in van zijn ouders, die er de voorkeur aan geven dat hij een rechtenstudie volgt. Na verschillende dramatisch aflopende reizen, blijft zijn liefde voor de zee en gaat hij weer varen. Deze reis eindigt ook rampzalig wanneer het schip wordt overvallen door piraten en Crusoe de slaaf wordt van een Moor. Hij slaagt erin om te ontsnappen en komt in contact met een Portugees schip en Crusoe wordt beste maatjes met de kapitein van dit schip dat richting Brazilië zeilt. Daar aangekomen helpt de kapitein hem een plantage op te starten. Voor zijn plantage gaat Crusoe zelf in de slavenhandel, richting Afrika. Daarbij lijdt hij schipbreuk en belandt op zijn eiland. Met behulp van diverse overblijfselen uit het wrak bouwt hij een primitief huis en leert in zijn onderhoud te voorzien. Hij houdt een kalender bij, verbouwt graan, leert pottenbakken en geitenfokken en hij leest de Bijbel. Na vele jaren merkt hij dat het eiland van tijd tot tijd wordt bezocht door kannibalen die op het strand hun slachtoffers doden en nuttigen. Na rijp beraad besluit hij echter niet in te grijpen, omdat de kannibalen waarschijnlijk niet beter weten en hem geen kwaad hebben gedaan. Het verlangen naar menselijk gezelschap neemt echter toe. Zijn droom komt uit als op een keer één van de slachtoffers weet te ontsnappen. Crusoe neemt het ontsnapte slachtoffer onder zijn hoede en noemt zijn nieuwe metgezel Vrijdag, naar de dag van diens bevrijding. Hij leert hem Engels en bekeert hem tot het christendom. Op een dag doen de kannibalen het eiland weer aan. Crusoe en Vrijdag bevechten de groep en bevrijden daarbij twee gevangenen: Vrijdags vader en een Spanjaard. De Spanjaard stelt voor om met Vrijdags vader terug te keren naar een nabijgelegen eiland, waar meer schipbreukelingen zijn, daar een schip te bouwen, en dan Crusoe en Vrijdag te komen ophalen. Voor het zover is, verschijnt een ander schip waarop muiterij is uitgebroken. De bemanning wil de kapitein achterlaten op het eiland. Crusoe slaagt erin om, samen met de kapitein, het schip meester te worden en zij reizen terug naar Europa. Door de opbrengst van zijn plantage is Crusoe inmiddels een bemiddeld man geworden. Uiteindelijk keert hij terug naar Engeland.

Flaubert werd geboren als zoon van de chirurg Achille Cléophas en zijn vrouw Anne Justines. Hoewel hij op school weinig uitvoerde, hield hij zich al vanaf zijn elfde bezig met literatuur. Flaubert verliet Rouen in 1840 om in Parijs rechten te gaan studeren. Het Epilepsie-Museum in Kehl-Kork (Duitsland) rekent hem tot de lijst vermaarde lijders aan deze ziekte. Omdat hij van het buitenleven hield en in Parijs niet kon aarden, reisde hij tegen het eind van het jaar 1840 af naar de Pyreneeën en Corsica. Na zijn terugkeer in Parijs deed hij niets anders dan zijn tijd verspillen aan sombere dromen. In 1846 besloot hij in Croisset, een gehucht vlakbij Rouen, een huis te bouwen voor zijn moeder, die alleen was achtergebleven in Rouen, nadat zijn vader en zijn zus Caroline waren overleden. Het was voor hem ook een reden om Parijs te kunnen verlaten en zijn rechtenstudie op te geven. Het huis in Croisset bleef zijn woonplaats voor de rest van zijn leven. Zijn belangrijkste werk: 1857 - Madame Bovary 1862 - Salammbô 1869 - L'Éducation sentimentale 1874 - La Tentation de Saint Antoine 1877 - Trois contes 1881 - Bouvard et Pécuchet (postuum uitgegeven) 1911 - Dictionnaire des idées reçues (postuum uitgegeven)

Opnieuw vier spannende verhalen over en met deze meester-speurneus: I - Het avontuur van de Opleidingsschool II - Het avontuur van Zwarte Peter III - Het avontuur van Charles Augustus Milverton IV - Het avontuur van de zes Napoleons Stuk voor stuk lijken de problemen die onder de aandacht van Sherlock Holmes worden gebracht, onoplosbaar, maar Conan Doyle weet toch iedere keer weer te verrassen, met een plot en een oplossing die ons, gewone stervelingen nooit in gedachten zou zijn gekomen. Ondanks hun oorsprong van vele tientallen jaren geleden, blijven de boeken over deze detective boeien. In dit boek een twintigtal fraaie, originele tekeningen.

Vijf korte verhalen met een diep tragisch einde in het laatste verhaal, verteld door de vriend van Sherlock Holmes, Dr. Watson. Kort, wil in het geval van deze briljante schrijver niet zeggen: minder spannend, want Conan Doyle slaagt er opnieuw in de lezer vast te houden van de eerste letter tot de laatste. Dit boekje is geïllustreerd met de originele tekeningen van Sidney Paget (1893). Verhaal I: De Gebochelde Verhaal II: De afgesneden oren Verhaal III: De klerk van de effectenhandelaar Verhaal IV: Het scheepvaartverdrag Verhaal V: De dood van Sherlock Holmes

Het verhaal speelt zich af omstreeks 1888. Aan het begin is Sherlock Holmes al enige tijd zonder zaak; bij gebrek aan denkwerk gebruikt hij nu driemaal daags cocaïne, tot ergernis van zijn huisgenoot dr. Watson. Op de dag dat Watson er iets van zegt worden ze benaderd door Miss Mary Morstan, die hun vraagt mee te helpen met de zoektocht naar haar vader. Hij was officier in India, maar is 10 jaar geleden verdwenen toen hij terug zou komen naar Engeland. Een paar jaar daarna trof ze een advertentie in de krant die vroeg om het adres van Miss Morstan; toen zij reageerde werd er een parel bij haar bezorgd, van een anonieme afzender. De afgelopen zes jaar werd er steeds een nieuwe parel opgestuurd. Nu heeft zij echter een brief van de geheimzinnige afzender ontvangen. Dit brengt de drie in contact met Thaddeus Sholto. Van hem vernemen ze dat zijn vader goed bevriend was met Morstans vader en met hem in dezelfde legereenheid diende in India: zij waren officieren in een strafkolonie. Hij vertelt echter ook dat beide mannen dood zijn en dat er een schat in het spel is. Miss Morstan beschikt inderdaad over een soort geheimzinnige kaart, gevonden in de bagage van haar vader toen hij verdween. De kaart bevat onderin een vreemd teken: vier aan elkaar grenzende kruizen, met daaronder vier namen - waarvan drie Indiase en één Britse - en het onderschrift ‘Het Teken van de Vier’. Volgens Sholto was zijn vader elf jaar geleden uit India teruggekomen als een rijk man, maar was hij ook opvallend bang voor mannen met houten benen. Op zijn sterfbed wil majoor Sholto aan zijn zoons het geheim onthullen, maar hij blaast zijn laatste adem uit voor het zover is.