Zou Suzanne er ooit achter komen hoe het zat met haar afkomst, wie haar biologische vader was? Zou de boer, nu hij zijn bekentenissen niet heeft kunnen doen, in de vrede kunnen rusten die hij zijn leven lang nastreefde en waarop hij hoopte? Zou Rein ooit te weten komen dat hij nog een zus heeft. Een jonge vrouw die hem al was opgevallen qua gelijkenis op hem? Zou Nel, die wel het inzicht had hoe de werkelijkheid in elkaar heeft gestoken, ooit haar mond opendoen, met alle gevolgen van dien? Misschien geloofd worden, misschien weggezet als lasterpraat? Wij zullen het nooit weten, maar we weten wel, uit onze eigen levenservaring, dat elke daad een gevolg kent en sommige daden kennen zelfs heel veel gevolgen…

Jonathan Swift (Dublin, 30-11-‘67 – 19-10-‘45) werd in Dublin geboren uit Engelse ouders. Zijn bekendste werk is Gulliver's Travels (1726). Delen van dit boek zijn wel bewerkt tot kinderboek (op welk niveau ze ook zeker te lezen zijn), maar in werkelijkheid vormen de vier delen samen een van de felste en geestigste satires die ooit zijn geschreven. Zij vormen een aanklacht tegen politieke en sociale wantoestanden uit zijn tijd, maar ook tegen de mensheid in het algemeen. Het woord Yahoo, dat een bijzonder vulgair en dom persoon aanduidt, maakt dankzij dit werk nog altijd deel uit van het Engelse vocabulaire. Swift leed aan de ziekte van Ménière. Afasie belette hem in zijn laatste levensjaren grotendeels het spreken. Van Swift zijn de woorden afkomstig: ‘Iedereen wil lang leven, maar niemand wil oud zijn.’De uitgave van dit boek, aan het begin van de 19e eeuw is aangepast naar deze tijd, echter, zonder de schoonheid van het mooie taalgebruik aan te tasten. De politieke wantoestanden, die verhuld in sprookjesachtige fantasieverhalen worden aangehaald, lijken misschien niet meer actueel, maar ze zijn nog net zo up-to-date als de uitspraak: ‘De jeugd van tegenwoordig…..’ en vul maar in. Nog steeds is de mens ijdel en uit op eigen belang. Deze uitgave is speciaal gemaakt voor politici, om ze een spiegel voor te houden. Wijnand van de Meeberg

De uitgever heeft voor deze uitgave geen omschrijving aangeleverd. Wij tonen daarom de omschrijving van een andere uitgave van het boek (Zachte kaft, ISBN 9789491618130):'De kleine Johannes' is een sprookjesachtige ontwikkelingsroman met als kern de onvolkomenheid van de wereld en de drang van de mens naar het ideaal: de oorsprong van alle vooruitgang en grootse daden; een volkomen ideaal kan op aarde echter niet verwezenlijkt worden. 'De kleine Johannes' is een klein maar goed doordacht en in prachtige vorm geschreven pleidooi voor handhaving van het spiritualisme tegen het idealisme en materialisme.Frederik van Eeden (1860-1932) was arts, psychiater, romancier, dichter, wereldverbeteraar en nog veel meer. Hij was een van de medeoprichters van 'De Nieuwe Gids', de spreekbuis van de Tachtigers, en is vooral bekend geworden door de romans 'De kleine Johannes' en 'Van de koele meren des doods'.

Flaubert werd geboren als zoon van de chirurg Achille Cléophas en zijn vrouw Anne Justines. Hoewel hij op school weinig uitvoerde, hield hij zich al vanaf zijn elfde bezig met literatuur. Flaubert verliet Rouen in 1840 om in Parijs rechten te gaan studeren. Het Epilepsie-Museum in Kehl-Kork (Duitsland) rekent hem tot de lijst vermaarde lijders aan deze ziekte. Omdat hij van het buitenleven hield en in Parijs niet kon aarden, reisde hij tegen het eind van het jaar 1840 af naar de Pyreneeën en Corsica. Na zijn terugkeer in Parijs deed hij niets anders dan zijn tijd verspillen aan sombere dromen. In 1846 besloot hij in Croisset, een gehucht vlakbij Rouen, een huis te bouwen voor zijn moeder, die alleen was achtergebleven in Rouen, nadat zijn vader en zijn zus Caroline waren overleden. Het was voor hem ook een reden om Parijs te kunnen verlaten en zijn rechtenstudie op te geven. Het huis in Croisset bleef zijn woonplaats voor de rest van zijn leven. Zijn belangrijkste werk: 1857 - Madame Bovary 1862 - Salammbô 1869 - L'Éducation sentimentale 1874 - La Tentation de Saint Antoine 1877 - Trois contes 1881 - Bouvard et Pécuchet (postuum uitgegeven) 1911 - Dictionnaire des idées reçues (postuum uitgegeven)

Louis Marie Anne Couperus (1863-1923. Zijn virtuoze taalgebruik, zijn veelzijdigheid, levenswijsheid en psychologisch inzicht hebben onze literatuur verrijkt met een aantal werken, die zoveel in zich hebben, dat het verglijden van de tijd hen niet heeft kunnen aantasten. In zijn werk is duidelijk onderscheid te maken tussen drie groepen van min of meer bij elkaar horende werken: psychologisch-realistische romans, historische romans en een grote verzameling journalistiek werk. Extase, met de veelzeggende ondertitel: een boek van geluk, verscheen voor het eerst in 1892, het jaar waarin Couperus trouwde met zijn nicht Elisabeth Baud. Het boek is opgedragen aan het Geluk en het Leed tezamen. Extase werd destijds met groot enthousiasme ontvangen. Lodewijk van Deyssel noemde het ronduit subliem. In het boek tracht Couperus een beeld te geven van wat zich in de menselijke ziel kan afspelen: tegenover een goddelijke kracht staat een dierlijke, instinctieve drift. Ongetwijfeld is Extase een van de grootste romans van Couperus.

London (1878-1916) was de onwettige zoon van de Ierse astroloog William Henry Chaney en nam de naam aan van zijn stiefvader. Hij groeide op bij de haven van Oakland en leidde daar een avontuurlijk jeugdleven, waarbij hij vaak mee uit varen ging op zee, een periode welke hij later verwerkte in The Cruise of the Dazzler (1902). London overleed in 1916 op zijn ranch te Glenn Ellen, met vergiftigingsverschijnselen. Aangenomen werd dat hij zelfmoord pleegde, maar bij deze verklaring worden ook vraagtekens gezet: mogelijk leed hij aan ernstig nierfalen, mede ten gevolge van zijn alcoholmisbruik. Het eerste verhaal in deze bundel verhaalt van een natuurtalent bokser, die ontdekt dat de bokswereld een wereld is van corruptie en bedrog. Hij blijft de oprechte en rechtgeaarde man die hij al zijn leven lang is en maakt op zijn eigen unieke wijze een eind aan zijn carrière... echter, houdt de corruptie in die wereld (en alle andere) op te bestaan...? Het tweede verhaal behoort tot de categorie 'sterke verhalen' zonder dat het de lezer ergert. Want ergens willen we toch allemaal dit soort geschiedenissen zelf meemaken en de held zijn! Het derde verhaal kan zich ook scharen in datzelfde rijtje en waarom er iets over loslaten? Lees het maar en geniet van dit boekje dat in mei 1908 is uitgekomen onder de titel: "The Abysmal Brute".

De wereldberoemde schrijver Franz Kafka werd op 3 juli 1883 in de stad Praag geboren en overleed op 3 juni 1924 in de Oostenrijkse plaats Klosterneuburg. Franz Kafka werd opgevoed in een Joods gezin. Zijn vader kwam uit Bohemen en vestigde zich in Praag om daar een winkel in garen en band op te zetten. Toen hij in 1912 het verhaal De Metamorfose schreef woonde nog bij zijn ouders. In zijn boek gebruikte hij het huis van zijn ouders als decor voor zijn verhaal. Het zal je maar gebeuren, als je op een ochtend wakker wordt en ontdekt dat jouw lichaam tijdens je slaap is veranderd in het lichaam van een monster. Is het een nachtmerrie en slaap je nog, of ben je echt wakker? Je kijkt nog eens goed onder de dekens en constateert dat je benen zijn verdwenen, twee rijen pootjes zijn daarvoor in de plaats gekomen. Je buik is bruin en gepantserd. Ben je een mega insect? Je probeert uit bed te komen maar met handen en voeten gaat het beter. Toch wil hij zijn bed uit, hij moet toch naar zijn werk. Dit overkomt Gregor Samsa, een handelsreiziger met een vlekkeloze staat van dienst. Op zijn wekker ziet hij dat hij de trein al gemist heeft. Zijn zuster roept hem, maar als hij haar antwoordt, herkent hij zijn eigen stem niet. Zijn moeder roept hem en ook zijn vader, maar Gregor komt niet opdagen. Niemand kan in zijn kamer komen, want hij heeft alle deuren op slot gedaan. Omdat hij voor zijn werk vaak verblijft in hotelkamers, is dit een gewoonte geworden. Je zou dit verhaal een surrealistische horror kunnen noemen, maar wel een die afwijkt van de doorsnee horror. In de meeste horrors dreigt er gevaar, zaaien vreemde wezens dood en verderf. Maar in deze horror is er geen bedreiging. Wel is Gregor afschrikwekkend om te zien, klimt hij soms tegen de muur omhoog en hangt op zijn gemak aan het plafond of ligt hij plotseling onder tafel in de woonkamer.

Het Granaatappelhuis (oorspronkelijke titel: A House of Pomegranates) is een collectie sprookjes. De bundel verscheen in 1891 en was de opvolger van een eerdere sprookjesverzameling, The Happy Prince and Other Tales, uit 1888 (In de Nederlandse uitvoering te vinden in het eerder bij Calbona heruitgegeven boek: Oscar Wilde Omnubus; ISBN: 9789492228383). Deze bundel bevat illustraties van B. Midderigh Bokhorst. Het boek telt vier verhalen: De jonge koning; De verjaardag van de Infante; De visser en zijn ziel en Het Sterrekind De verjaardag van de Infante is het bekendste van de vier verhalen. Het verscheen voor het eerst in het blad 'Paris Illustré' op 30 maart 1889, in zowel het Frans als het Engels. De echte liefhebbers van literaire werken, zoals Wilde deze kan creëren, behoeven geen nadere aanbeveling om dit boek te kopen, te lezen en te herlezen...

Charles Dickens werd geboren als tweede van acht kinderen van John Dickens en Elizabeth Barrow. Toen hij tien was, in 1822, verhuisde de familie van Rochester (Kent) naar Camden Town in Londen om dichter bij vaders werkplek (het Navy Pay Office in het Somerset House) te wonen. Dickens maakte de reis met de postkoets alleen. Er waren geen andere passagiers en hij had enkel sandwiches, een boek en wat kleren bij zich. Die droefgeestige reis, op een regenachtige zomerdag bleef hangen en hij zou hem later beschrijven in zijn bundel The uncommercial traveler: 'Het regende hard, en nooit zal ik die geur van nat stro vergeten.' Camden Town ligt op dat moment in het noordwesten van de uitdijende en lawaaierige metropool. De wijk en de stad inspireerden Dickens en kropen in zijn kleren: de overvolle straten met karren en koetsen, met ruiters en straatventers, de eet- en koffiestalletjes tussen de afvalhopen en de bouwwerven in, de blootsvoetse en in lompen geklede kinderen... Dickens zou in de loop van zijn leven overal komen: in werkhuizen en huurkazernes, in duistere kroegen, een opiumkit en mistige steegjes, in sloppenwijken en lijkenhuizen, in gevangenissen. Hun nieuwe huis in Bayham Street was met een meid en een onderhuurder niet alleen druk bevolkt, het was ook benepen. De financiële moeilijkheden van zijn vader, een aimabel man, speelden hierin een rol. In 1824 werden zijn vader en de familie wegens schulden in de beruchte gevangenis Marshalsea Prison opgesloten. De twaalfjarige Charles verliet zijn school en ging werken in Warren's Shoe Blacking Factory. In die schoensmeerfabriek, in een vervallen magazijn bij Hungerford Stairs aan de oever van de stinkende rivier, werkte hij tien uur per dag en leerde hij de arbeidsomstandigheden kennen. Het werd, net zoals de gekwetste kinderziel, een belangrijk thema in zijn werk. Naar Wikipedia

Louisa May Alcott (29 november 1832 – 6 maart 1888) was een Amerikaanse schrijfster van romans en kinderboeken. Haar bekendste roman is Little Women waarop dit boek een vervolg lijkt. De verhalen lijken gedeeltelijk gebaseerd op de eigen jeugdervaringen met haar drie zussen. De verhalen gaan vooral over familierelaties en hebben, naast ontspanning, als doel het bevorderen van deugden zoals doorzettingsvermogen en onbaatzuchtigheid.

Anders dan de titel doet vermoeden, draait het in deze roman om de liefde. In het dorpje Longueval strijken twee schatrijke, wonderschone zusters neer, nadat de echtgenoot van de oudste een groot landgoed heeft gekocht. Er verandert veel in het dorp. De armen krijgen door de royale donaties die de twee doen aan de Abt Constantijn een andere status en de peetzoon van de abt voelt veel liefde voor de jongste vrouw. Maar zijn eerlijkheid houdt hem tegen aan zijn gevoelens toe te geven. Hij wil haar niet, omdat hij denkt dat ze nooit als gewone vrouw de zijne zou willen zijn, maar alleen maar rijk en verwend een lui leven leiden.

Pride and Prejudice is a novel, published in 1813, written by British novelist Jane Aus-ten. She began writing the original manuscript of Pride and Prejudice between 1796 and 1797, under the title First impressions (in particular because she wanted to em-phasize that they deliver so many prejudices. But a publisher did not find it good enough, so she reviewed it in 1811. Pride and Prejudice was first printed in January 1813, two years after Sense and Sensi-bility, her first book, by the Military Library in Whitehall. Jane Austen (UK16 December 1775 - 18 July 1817) was an English novelist known primarily for her six major novels, which interpret, cri-tique and comment upon the British landed gentry at the end of the 18th century. Austen's plots often explore the dependence of women on mar-riage in the pursuit of favourable social standing and economic security. Her works critique the novels of sensibility of the second half of the 18th century and are part of the transition to 19th-century literary realism. Her use of biting irony, along with her realism and social commentary, have earned her acclaim among critics and scholars. With the publications of Sense and Sensibility (1811), Pride and Prejudice (1813), Mansfield Park (1814) and Emma (1816), she achieved success as a published writer. She wrote two addi-tional novels, Northanger Abbey and Persuasion, both published posthumously in 1818, and began another, eventually titled Sanditon, but died before its completion. She also left behind three volumes of juvenile writings in manuscript and another unfinished novel, The Watsons. Her six full-length novels have rarely been out of print, although they were published anony-mously and brought her moderate success and little fame during her lifetime. A significant transition in her posthumous reputation occurred in 1833, when her novels were republished in Richard Bentley's Standard Novels series, illustrated by Ferdinand Pickering, and sold as a set. They gradually gained wider acclaim and popular readership. In 1869, fifty-two years after her death, her nephew's publication of A Memoir of Jane Austen introduced a compelling version of her writing career and supposedly uneventful life to an eager audience. Austen has inspired a large number of critical essays and literary anthologies. Her novels have inspired many films, from 1940's Pride and Prejudice to more recent productions like Sense and Sensibility (1995) and Love & Friendship (2016).